دنیای کودکی(عرفای حقیقی)
پیامبرصلی الله علیه و اله :من پنج کار اطفال را دوست دارم: اوّل آنکه پیوسته گریانند؛ دوّم آنکه برسر خاک گِرد مىآیند؛ سوّم آنکه بدون حقد و کینه با هم دعوا مىکنند؛ چهارم آنکه براى فردا چیزى را ذخیره نمىنمایند؛پنجم آنکه خانه مىسازندو سپس آنرا بدست خودشان خراب مىکنند.(1)
تفسیر فرمایش پیامبر از مرحوم حداد
مراد آنستکه: اطفال چون به فطرت نزدیکترند، یعنى به توحید نزدیکترند؛ أنانیّت پوچ و استکبار واهى وشخصیّت مجازى در میانشان نیست.فلهذا چون خنده غفلت انگیز، وعمارتهاى بهجت آمیز، و کینه هاى بى اساس امّا ریشه دارو ذخیره کردن اموال وانباشتن براساس وَهم و پندار، و اتّکاى به دنیا و دلبستگى بدان، در میان ایشان وجود ندارد یعنى همه بالفِطرَه اهل توحید می باشند و فناى آنان فطرةً در ذات خدا بیشتر است، بیشتر مورد علاقه پیامبر میباشند.امّا همینکه به غرور جوانى و به کهولت و دوران کهنسالى و پیرى میرسند و غرور شهوت و غضب و أوهام و اعتباریّات دامنگیرشان میگردد و حبّ مال و جاه و اعتبار در زمان پیرى مغزشان را پر میکند،همه آن غرائز پاک و فطرت سالم و دست نخورده را از دست میدهند، و به باطل در برابر حقّ عشق مىورزند ، و عمر و حیات و سرمایه علم و قدرت و امن و امان را به مُفت بلکه به منهاى فائده و در برابر ضررهاى هنگفت مىفروشند و مبادله مىکنند. و این موجب بُعد و دورى از رحمت خداست که ایشان را از وادى محبّت دور میکند؛ إلاّ مَنْ عَصَمَهُ اللَهُ، وَ قَلیلٌ ما هُمْ. (2)
--------------------------------------------------------------------
1-إنِّى أُحِبُّ مِنَ الصِّبْیَانِ خَمْسَةَ خِصَالٍ: الاوَّلُ أَنَّهُمُ الْبَاکُونَ؛ الثَّانِى عَلَى التُّرَابِ یَجْتَمِعُونَ؛ الثَّالِثُ یَخْتَصِمُونَ مِنْ غَیْرِ حِقْدٍ؛ الرَّابِعُ لَا یَدَّخِرُونَ لِغَدٍ؛ الْخَامِسُ یُعَمِّرُونَ ثُمَّ یُخَرِّبُونَ. کتاب «زَهْرُ الرَّبیع» سیّد نعمت الله جزائرى، طبع سنگى،
2- روح مجرد، ص: 598
